LIBURU AURKEZPENAK
Liburuen aurkezpenek ez dute ezertarako balio; hau da, aurkezpenak egiteak ez du nahitaez salmenta bermatzen. Aurkezpen asko berdin salmenta asko formula ez da existitzen. Idazleoi, liburu berri bat argitaratzen dugunean, aurkezpenez aurkezpen joateko prestutasuna eskatzen zaigu, eta gehienetan pozarren egiten dugu, baina jakitun izanda ekitaldira lagunen bat, ahaideren bat edo beste edo, txarrenean, inor ez dela etorriko.
11 Galdera Amaiur Epher idazleari
Idazlea idazten, eta batzuetan idatzi ezin, agertzen duen nobela kitzikagarria ekarri digu Amaiur Epherrek (Izpura, 1994) Txalaparta argitaletxearen eskutik. Nahiz eta askotan erabili den mise en abyme gisako hori, “Haize beltza” honek dakarren etengabeko joko literarioak kuriositatea piztu eta autorearekin bi solasen egitera eraman gaitu Baionako geltoki inguruko Korail jatetxeko terrazan.
“Hamar pertsonaia historikoren bitartez, historiaz mendekatu naiz”
E-postaz jaso genuen berria. Xabier Amuriza idazleak bere webgunean jarri du liburua: Nik ere badakit hiltzaile izaten. Deskargatu, inprimatu, irakurtzen hasi… eta hantxe, historia ofizialaren hainbat protagonista, Amurizak berak zorrotz interpelatuak, amaieran haien memoria hiltzeko. Hobeko dute argi ibili “historialari, pentsalari eta lari guztiek”, egileak liburuaren amaieran idatzi duenez.
Intsektu baten definizioa
Duela hilabete batzuk, Fagus Alkiza zentruko bisita gidatuan, intsektuen mundu txiki handia pixka bat ezagutu nuen Iñaki Mezquitaren eskutik, Aranzadi Zientzia Elkarteko Entomologia Saileko kidea. Soinean neraman koadernoan, Iñakiren lehenengo hitzak idatzi nituen: pertsonak ez dira kasik aldatzen. Intsektuak, aldiz, bai: arrautzatik larbara, larbatik krisalidara, pupara, eta hortik tximeletara, burruntzira. Intsektu baten definizioa Iñakiren arabera: antenak eta sei hanka dituzten animaliak. Besteak, besteak dira.
GRATIS ET AMORE
Sortze-lana, edozein delarik ere, ordaindu egin behar da. Pellokeria irudi dakigukeen baieztapen hori, ordea, ez da beti burutzen. Argi dezagun, baina, aurrera egin aurretik, argitaratzeko asmoz egindako lanei buruz ari garela, ez sortzaileak berak berarentzat edo ahaide hurkoentzat nahiz lagun minentzat egindako obrei buruz. Eta azal dezagun, baita ere, gaia literatura-sorkuntzan ardaztuko dugula, euskal literaturaren alorrean bereziki, hori baita hobekien ezagutzen dudan eremua.
EGUNKARIAK
Testu hau irakurtzen duenak (edota web-orri honetan agertutakoak edo nire liburuak ere irakurri dituenak) imajinatuko du nik denbora luzea idazten ematen dudala. Eta egia da, noski. Literatura-testuak eta artikuluak ez ezik, beste mota batzuetako testuak ere idazten ditut. Lehenago edo geroago argitaratuko diren testuak ez ezik, batzuetan niretzat bakarrik edo pertsona maitatuentzat ere idazten ditut zenbait gauza. Ez dut esango egunero idazten dudanik, baina ia-ia.
Etxeberri baserriko alabaren semea, Amaren Etxekoa
Anjel Lertxundi Esnal eraikuntza-lanetan jardun da lanean, jo ta ke, gaztetatik, aita eta anaia bezala: Domingo aita eta Javier anaia, etxegintzan, kontratista eta arkitekto hurrenez hurren, obra handitan biak ere. Anjel, berriz, euskalgintzaren eraikuntzan, euskararen etxea eraikitzen. Anjelek ere obra handia altxatu du, ederrena literaturan.
EZIN DUGU AMA HIL, BETI EGON DA ITZALEAN
Amaia Alvarez Uriarekin elkartu ginen San Inazion berriki argitara emandako Zuzi Iraxegia izeneko liburua aitzakia hartuta.
Zure liburuaren atarikoan hau irakurtzen dugu: “Euskal literaturaren historiari begiratzen diogunean egiten den balorazio hedatuena berantiarra, urria eta erlijiosoa izan dela da. Nagusiki elizgizonek idatzitako dotrina, katixima eta otoitz liburuak direla euskaraz XX. mendera arte aurki ditzakegun euskal testu zaharrak. Baina bada testu laiko eta literario interesgarririk gure hizkuntzan azken sei mendeetan”.
50 URTE ETA GERO ARESTIREN ARRASTOA
BEGIRADA BAT, HASIERARA
"idazle berri modura zein izan den Gabriel Arestik nire bizitzan izan duen garrantzia”
Atzera begira hasi eta eskola eta institutu garaietara eginen dugu salto, han ireki baizitzaizkidan ateak. Gogoan dut gauetan amak ipuin bat irakutzen zidala, eta nik behin eta berriz irakurtzeko eskatzen niola, eta uneoro istorio bera kontatzen zuela.
Horrez gainera, gogoan dut eskolako liburutegira joaten nintzela eta zoriz liburu bat hartu eta irakurtzen saiatzen nintzela, baina, noski, ez nuen lortzen eta frustratu egiten nintzen, amorratuta pasatzen nituen orduak, baina hurrengo egunean, berriz ere kontu berarekin joaten nintzen txoko magiko horretara.