Jakintsu bati agurra
(...) Bere lana ez zen soilik idazketara mugatu. Irakasle eta ikertzaile gisa, belaunaldi berriei euskal kulturaren aberastasuna transmititzen lagundu zuen.
Zipriztina
Ikusteko, gozatzeko eta partekatzeko sortu ditugu, eta batez ere, idazleen lana ezagutarazteko.
Zipriztina
Ikusteko, gozatzeko eta partekatzeko sortu ditugu, eta batez ere, idazleen lana ezagutarazteko.
Zipriztina
Ikusteko, gozatzeko eta partekatzeko sortu ditugu, eta batez ere, idazleen lana ezagutarazteko.
Shane McGowan
2023ko azaroaren 30ean hil zen Shane McGowan, The Pogues taldeko kantaria. Azken urteak osasunez pattal eman zituen, gehiegikeriz betetako bizialdiaren ondorioz, baina uste guztien kontra, 65 urte bete zituen, eta hilabete eskas falta izan zitzaion 66ra iristeko. Jakina, taula gaineko kontzertuak aspaldi utzia zegoen. Ez dakit inoiz pop-rock munduko izar bat sentitu ote zen. Arrakasta ezagutu zuen, baina baita arrastaka ibili ere, alkoholaren eta beste droga batzuen kontsumoak bere osasunari kalte handia egin baitzioten. Ukaezina dena da kantu gogoangarri sorta bat utzi zuela. Beraz, eskertu beharrean gara mundu hau ederragoa izateko bere ekarpena egin zuelako.
“Itzulpen-prozesua nahitaez da sormenezkoa”
Ahmadou Kouroumaren Les soleis des indépendances (Erein, Igela, 2023) itzuli zuen iaz Aiora Jaka Irizarrek (Donostia, 1982) EIZIEren Literatura Unibertsala bilduman. Aurten berriz izan dira albiste liburua, egilea eta itzultzailea, Itzulpengintzazko Euskadi Saria jasorik.
“Gure hizkuntzak erabiltzea da haien alde egin genezakeen defentsarik handiena”
Euskal Herrian barrena ibili zen azaroan, galegoaren pertsekuzioaren berri ematen duen liburu mardula esku artean: O libro negro da lingua galega. Crónica de quiñentos anos de represión e silenciamento da lingua galega (1480-1986) . (Xerais, 2022) Hizketan hasi orduko, hitzari hitz lotu zaio, lehenaz bezainbat orainaz mintzo, hizkuntzaren errepresioa hizpide.
Oroimenaren akatsak: begizko lekukoetan eragina (eta III)
Honen aurreko artikuluetan aipatu ditugun oroimenaren bekatu batzuk – distrakzioak, blokeoa edo egozte okerrak-- oso ezagunak zaizkigu gure eguneroko esperientziagatik, eta horregatik erraz ulertzen ditugu; aitorpen faltsuena, aldiz, ulertzeko askoz zailagoa gertatzen zaigu.
Isoraren begiak berdeak ziren edo adiskidetasuna berridazteko beharraz
«Isora tenía los ojos verdes»*. Naiak Andrearen hitzak irakurtzen ditu. «Isora hablaba sola, a veces dormía con los ojos abiertos y me insultaba en sueños». Podcasta entzuten dudan bitartean, begiak itxi eta lagun baten hitzak beste lagun baten ahotik irteten ikusten ditut, ukitu ahalko banitu bezala. «A veces nos veíamos dormidas a las tres de la mañana por fuera de la puerta de la venta y éramos fantasmas que se tocaban los huesos debajo de la luna». Eta Naiaren irakurketa hipnotikoak, poema bat dirudien kapituluaren erritmoak, lagun baten hitzak beste lagun baten ahotik irteten ikusteak sortzen didan zirrarak suge baten antzera inguratzen nau, deabrutzen nau, nire gorputza irensten du.