Kataluniako TV3 telebistaren segitzaile amorratua naiz. Iragan egun batez, Ricard Ustrellek animatzen duen Col.lapse emankizunean atera zen Carolina Yuste antzezlea Arantxa Etchevarriaren La infitrada filma berria aipatzeko. Duela gutxi, kronikari batek lan horrek eragiten zizkion hausnarrak plazaratu zituen egunkariren batean. Gogoeta interesgarriak ziren egiazki, oinarrizko galderak gehigarri hauekin : zer egin mende erdiko ETAren historiaren herentziarekin, nola tratatu hori fikzioaren bidez? Zer ikuspegirekin? Noraino prest gara gu, euskaldunok, berunezko garai horietan bizi izan garenok bereziki, besteek gure historiaz harilkatu fikzioak ikusteko, entzuteko edo irakurtzeko ? Bistan dena, ETArena, etxe alde kontatua denean, txaloz urtzen garela, eta alderantziz delarik, sutan jartzeko jaidura nekez menperatzen dugu. Norena da ETAren historia? Ezker abertzalegoarena soilik? Jatorri eta alde guzietako biktimena?

Max Richter ezagutzen duzu? Disko bat egin zuen, 2015ean atera zuela uste dut: Sleep. Webgunea dauka, musika entzuteko plataformetan badago, nire algoritmoak badaki zenbat aldiz jarri dudan. Ez dut esan zenbat aldiz entzun dudan, jarri dudan esan dut.