“Zer esan behar dut neure buruaz? Luigi Anselmi Txema Larrearen asmakizuna da...”
Poesia obra oparoa du Luigi Anselmik (Bilbo, 1954). Idatziagatik, eta publikatuagatik ere, ordea, ez da bere habiatik irtenzalea, ez dugu hedabideetan bere lanaren defentsan askotan ikusi. Larrazkeneko argi-ilunetan (Pamiela, 2023) argitaratu duen honetan ere, bere burua isilgorde eta gainerako guztiez jardun du, adiskidantzaren gorazarretan, liburuan egin duenez.
BIZAR URDINEN TXABOLAN
Frantziako egunkarietan, eskuineko ideologia hobesten duten pentsalarien zutabeak irakurtzen dira, woke deitzen den iratzartze edo esnatze mugimenduarekiko oldar bortitzak... kolonialismoa, sexismoa, patriarkatua, nerabeen sexualizatzea kritika ezinezko gaiak bailiran.
“Guk ez dugu gure burua irakurle klubtzat, besteak beste gure helburua sari bat ematea delako”
111 Akademiako koordinatzailea dugu Amaia Goikoetxea Orbegozo (Alegia, 1983). Ikus-entzuteko Komunikazio ikasketak egin, eta hasi zen lanean Beterriko Liburua Ohorezko Literatur Aipamena egitasmoan. Gaur egun, 111 Akademiak Bilbon duen egoitzan, Euskararen Etxean, ari da lanean, Akademiaren pausoak gidatzen. Irulegiko hura bezain zorioneko da, irakurtzeko afizioa ofizio eginik.
Hariak
Hasieran ez dut ezer esaten. Kamera analogikoarekin egindako selfie bat igotzen dut eta esperoan geratzen naiz, timelinean agertzen diren mezuak irakurtzen ditudan bitartean. Ezagutzen ez ditudan erabiltzaileek beren burua aurkezten dute, plataforma berria zertarako erabiliko duten azalduz. Izan ere, sare sozial bakoitzak funtzio ezberdin bat bete behar du eta ezin gara Threadsen Instagramen garen pertsona bera izan.
Ama ez-perfektuak, iheslariak, abortistak eta emakume obsesionatuak, 2023ko zinemako uzta
Fikzioa leiho eta ispilu dela esan zuen behin Estibaliz Urresola zinema zuzendariak Iruñean eman zuen aurkezpen solasaldi batean.
“Ez daukagu helburu hotsandikorik: ahalik eta euskal irakurle gehien bilatzea da gure helburua”
Informatikaria da Dabid Martinez (Bermeo, 1986), eta informatikari dira Abaraska taldeko kide gutiz gehienak. Haiek sortua da, besteak beste, Paperjale.eus sare sozial proiektua, “euskal irakurleak eta liburu maitaleak” batzeko sortua, liburuez eta literaturaz euskaraz aritzeko tokia.
OHITUREN ETA OSPAKIZUNEN EBOLUZIOA
Duela ia urtebete Euskal Idazleen Elkarterako lehen artikulua idatzi nuen. Eta orain bezala, Gabonetara hurbiltzen ari garen honetan -neguko solstizioa-, ospakizunetan eta hauen eboluzioan zentratu nintzen. Orain irakurtzen ari zaren honekin, artikulu sorta hau amaitzen da, azkena izango da. Hilabete hauetan gure gizartean errotuen dauden tradizio eta ospakizunen bilakaerari landu dut, azken finean tradizioak herri baten kulturaren eta nortasunaren zati garrantzitsu bat dira. Urteetan zehar, tradizioak eboluzionatu eta aldatu egin dira belaunaldi bakoitzaren behar eta nahietara egokitzeko.
OSTATUETAKO HITZAK
Gure herri txikiak, dagoeneko, egiazko desertuak dira. Hamar kilometroko lasterraldi luze batean, bidez bide, ingurua egiten diozunean, ez duzu jada nehor gurutzatzen. Autoen ibilera errazteko pilota plaza erauzi zutenetik, plazak ere ez du batere potretik. Hori bai, leihoren batetik ihesi dabilen neguko su usainak gatibatzen zaitu eta Irulegiko irratiko igandeetako mezaren herotsak entzuten dituzu, predikuak, kantak, marmarak eta Angelusa. Sentimendu berezia da, xendra eta errepide horiek oro haurtzaroan, beltzez eta urdin ilunez jantzi jende elekariz mukuru ezagutu baldin badituzu. Badakizu orduan, mundua isildu dela, hustu dela, lehia ekonomizista horretako galtzaileak beren sukalde zokoetan entzerratzen direla.
Bidegabekeria historikoengatik barkamena eskatu behar da?
Estatuen arteko barkamenaren politika tirabiratsuak zerikusi handia du Bigarren Mundu Gerran egindako izugarrikeriekin. Alemaniak milaka milioi dolar ordaindu ditu Holokaustoagatik egindako erreparazioetan, bizirik atera direnei eta Israelgo Estatuari kalte-ordain gisa. Bundestag-ean egindako hitzaldi batean, Konrad Adenauer kantziler alemaniarrak 1951n adierazi zuen Alemaniako herriaren gehiengo handiak gorrotatu egiten zituela juduen aurkako krimenak, eta ez zuela horietan parte hartu. Baina aitortzen zuen Alemaniako herriaren izenean ezin adierazizko krimenak egin direla, kalte-ordain morala eta materiala eskatzen dutenak.