Gure inguruko Peterrak
–Gelditu nahi duzu lotan? –galdetzen dio Peterrek Nati, mahaiaren beste aldetik eskua luzatu eta berea laztantzen duen bitartean–.
Segundu batzuk irauten ez dituen arren luze suertatzen den isilune deserosoa irekitzen da bien artean: amildegi bat.
–Beste egun batean –erantzuten du Natek, aurrean duen plateretik begiak altxatu gabe, eskua mugitu gabe.
–Beste egun batean igual ez dut gogorik izango.
NONDIK DATOR “HALLOWEEN” EDO “GAU BELTZA”?
Gure mundua izpirituenarekin komunikatzen duten ateak irekitzen diren momentua pasatu berri dugunez, gogoeta laburra egin behar dut festa honetaz. Aurreko artikuluan adierazi bezala Europatik Iparramerikara abiatu zen ospakizun hau, han ezarri eta berriro itzuli, apur bat aldatuta baina, ikusiko dugun bezala, antzinako esentziari eusten dioten zenbait ezaugarrirekin.
Kuadrillaren afaria
Datorren ostiral honetan ez bada, biharamunean, larunbatean, ez dira gutxi izango afaria egingo duten gizon kuadrillak. Edo, bazkari baten bueltan juntadizoa egingo dutenak, berdin dio.
Immigrazioa
AEBetan immigrazioaren erreforma politikoki eremu minatua dela dio M.J. Sandelek. Jendearen sostengu zabala ematen duen immigrazio-politikaren alderdi bat baino ez omen dago ia: Estatu Batuetako muga indartzea, etorkinen legez kanpoko fluxua mugatzeko. Texasko sheriffek Interneten erabilera berri bat asmatu dute muga zaintzeko balio diena. Bideo-kamerak jarri zituzten muga legez kanpo gurutzatzen den lekuetan, eta haien irudiak sarean ikus litezke zuzenean. Muga zaintzen lagundu nahi duten herritarrak orrialde horretan sar daitezke eta Texasko polizia laguntzaile birtualak bihur daitezke edo bihur zitezkeen behintzat.
‘O Corno’, isiltasunez jositako sareak
Ez kontatu, erakutsi. Zinemagintzan eta literaturan maiz errepikatzen den iradokizunetako bat da.
OSTATUETAKO HITZAK
Gure herri txikiak, dagoeneko, egiazko desertuak dira. Hamar kilometroko lasterraldi luze batean, bidez bide, ingurua egiten diozunean, ez duzu jada nehor gurutzatzen. Autoen ibilera errazteko pilota plaza erauzi zutenetik, plazak ere ez du batere potretik.
HAIZEZKOA, KRESALEZKOA
Betidanik sentitu izan dut nire bizitzatik alde egiteko beharra. Txikia nintzenean argi nuen ez nuela Burlatan, Nafarroan edo Euskal Herrian bizi nahi. Egia esan, ez nuen inon bizi nahi, ez nuen bizileku edo inguru zehatz eta mugatzaile baten menpe bizi nahi. Bidaiaria izan nahi nuen, nomada edo espiritu aske bat, seme-alabarik gabea, harreman monogamorik gabea, nire amestutako hegoei su emateko gai izan zitezkeen eskurik, gorputzik, katerik gabea. Idazle izan nahi nuen, eta arkeologo ere bai. Lurraren azpian dagoenari buruz idazten zuen bidaiaria.
“HALLOWEEN”, EDO “ARIMEN GAUA” EDO “GAU BELTZA”?
Udazkenarekin batera, iristeko dauden garai hauetan aurki dezakegu denboran hurbilen dauden tradizioen bilakaeraren adibideetako bat. Urriaren amaiera hurbiltzen ari delako eta, ohikoa den bezala, gure lurraldean asko direlako inportatutako jaiegun bat ospatzeko prestatzen ari diren haurrak, azken urteotan gutxik bezala indarra hartu duena. Asmatu duzu, Halloween da, hildako bizidunen gaua. Estatu Batuetatik iritsita, festa hau gure gazteen artean txertatu da, arrakasta geldiezinarekin. Mozorroak, gozokiak, heriotzaren misterioa, mamuak, zoombiak... konbinazio erakargarria, nola lehiatu horrekin? Zaila dirudi, ezta? Baina kontutan hartu behar dugu gauza bat: orain barniz kolonizatzailearekin eta ikuspegi erabat komertzialarekin datorkigun festa hau duela hamarkada batzuk abiatu zen kontinente zaharretik Ipar Amerikako gizartean kokatzeko. Beraz, gurea izandako festaren bueltaren aurrean gaudela esan dezakegu.
Maitasun kantuak
Ezin dut zu gabe bizi. Zurekin egon nahi dut gau eta egun. Neska, erotu egiten nauzu. Nire bizia emango nuke zuregatik. Honako hauek, edo antzeko beste lelo batzuk, edozein hizkuntzatako maitasun kantuetako hitzetan txertatu izan dira. Gaur egungo ikuspegitik, ordea, lelo horiek, maitasun erromantikoaren isla argiak direnak, kurtsi samarrak iruditu ahal zaizkigu. Maitasunezkoak dira historian zehar konposatu diren kantuen kopuru handi bat, baina, halako mezuekin, ez al dira zaharkituak gelditu? Duela urte batzuk maizago erabiltzen zirela uste dut. Reggaetoia albo batera utzita, (nik entzuten ez dudan musika estiloa, ez dudalako gustuko), pop, rock edo heavy metal estiloetan, ez daudela hain boladan esango nuke; musikariek ez dituztela lehen bezainbeste sortzen. Orduan, galdera egin dezakegu: maitasun kantuak desagertzeko bidean al daude?