EUSKAL IDAZLEAK EUSKAL IRAKURLE
Euskal idazleak, lehenik eta behin, euskal irakurleak ere direlako, hona hemen Aitziber Etxeberria Garroren irakurketa gomendioak:
"Euskal Idazleak euskal irakurle"
Euskal Idazleen Elkartearen Lehen Pik-nik eguna
Batzuetan iruditzen zait Virginia Woolfek gela bat norberarena izateko plazeraz eta beharraz gogoeta egin zuenetik, hitza zorrotzegi hartu geniola eta idazleok ez garela hortik atera. Izan ere, idazketa oso diziplina bakartia da, eta, txantxak alde batera utzita, gutxitan izaten dugu aukera talde-lanean aritzeko, edo beste idazleekin harremanetan egoteko liburu aurkezpen bezalako ekitaldietan ez bada.
Sarien itzala
I
(lehen atala)
Gaur kontatuko dudan hau ere Buenos Airesen (BA) gertatu zitzaidan. Behar bada, nire esperientziarik bitxienetako bat errealismo magikoaren kontinentean. Holakorik, noski, ez litzateke sekula gure Euskal Herrian gertatuko; hemen, errealitatearen zentzu arrazional zorrotza izateaz gain, mikrokosmos literario aratza eta interes ezkuturik gabea, eta berezko izaera leiala eta zintzoa baitauzkagu. Euskaldun hitza. Gertakariak urrun kokatu, itsasoaz gaindi, eta zerikusia duten pertsonek euskaraz jakin ez arren, izen guztiak asmatuak izango dira. Hori hemengo fikzio bakarra, gainerakoan nire idatziek benetan gertatutakoak jasotzen baitituzte, salbuespenik gabe.
«Diskurtso mailan oso antzekoa da PPk eta PSOEk esaten dutena, eta hori Menendez Pidali zor zaio»
Pruden Gartziaren saiakera liburua dugu eskuartean: ‘Nazionalismoa eta kultura: entseguak eta iruzkinak Euskal Herriaren alde’ (UEU, 2020).
EUSKAL IDAZLEAK EUSKAL IRAKURLE
Euskal idazleak, lehenik eta behin, euskal irakurleak ere direlako, ekimen berria abiatu dugu EIEn:
"Euskal Idazleak euskal irakurle".
AUTOA PIRUBIKA
—Malentxu, musu eta banoa.
—Ez amaaa! Turekin nahinut.
—Berandu iritsiko naiz lanera.
—Malen, maitea, agurtu ama. Gaur plastilinarekin ibiliko gara!
—Etut patinina nahi.
—Zatoz, txiki. Leihotik esango diogu agur.
«‘Bizitzak’ ez da gure familiaren biografia bakarrik, historia liburu bat ere bada»
Behin, etxean aitari aditutakoak grabatzea bururatu zitzaion behin Koldo Alijostes Bordagarai (Amezketa, 1962). Hurrena, gurasoen urrezko ezteiak ospatzen zituztela baliatuz, grabatutakoa zurian-beltz jarri, paperera eraman eta opari egin zien aita-amei. Hariari tiraka, Bizitzak (Pamiela, 2020) ondu zuen, historia liburu bat, istorioz betea, Historia ofizialak jasotzen asmatu ez duen egiaz betea. Euskal Herriaren historia, Alijostes Bordagarai familia zabalak gauzatua.
«Pareta bat jartzen dut nire eta neure obraren artean»
Idazle zaildua dugu Arrate Egaña Gimenez (Errenteria, 1963). Nahi beste dira argitaratutako liburuak, eta gutxi ere ez jasotako sariak: Erroxape, Emakumeak Kontari, Lizardi, Gabriel Aresti, Donostia Hiria, Mikel Zarate... Baporea saria irabazitako ‘Printzesa puzkertia’ irakurri genion aspaldi eta bide handia egin du handik hona, ale mamiz beteak eskainiz beti irakurleari. Ipuingintzan nabarmendu du bere burua, eleberrigintzari uko egin ez badio ere. Oraindik orain argitaratua duen ‘Itzalen distira’ (Erein, 2022) ipuin-liburua hartu eta joan gatzaizkio...
Denbora tarte bat, norberarena
Gogotsu bezain urduri heldu zen, pauso bizian. Bi maleta baino ez zeramatzan arrastaka; bata arropa gutxirekin –bi astez bizirauteko aski eta sobera, pentsatu zuen bere kolkorako– eta bigarrena, berriz, liburuz, kaieraz eta apuntez gainezka. Oihalezko poltsa gorri maiztu bat ere bazeraman sorbaldatik zintzilik, janari-karraio. Badiak eskuzabal egin zion abegi, udako lehen turista taldeei bezalatsu.