Artikulu honekin, gaur egungo aurrerapen teknologikoei buruz hitz egin nahi dut. Baita aldaketa horiek lanbideei nola eragiten dieten -edo eragin ahalko dieten- arreta berezia jarriz idazle gisa egiten dugun lanari.

Azken hilabete hauetan behin eta berriz teknologiari buruz zerbait entzuten ari bagara, zalantzarik gabe, adimen artifizialari eta horren ondoriozko arriskuei buruzko albisteak dira. Albiste mota hauetan ohikoena ikuspegi negatiboa aurkitzea da, askotan aldaketa horiek ekartzen diguten alde positiboa aztertu gabe. Izan ere, aldaketa-egoera oro, krisi-egoera oro, aprobetxatzen dakienarentzat ere aukera berri bat da. Beraz, aurrerabideak ematen digun ekarpen oro neutroa delakoan nago. Erregai fosilekin gertatzen den bezala, gaur egun klima-aldaketaren eragile izateagatik kritikatzen eta baztertzen ditugu, gaur egun gizarte garen hori izateraino aurrera egitea ahalbidetu digutela ahaztuz. Edo energia nuklearrean ikusi ahal dugun moduan, aurrerapena medikuak ekarri dizkiguna, baina berari esker, suntsipen-arma hilgarrienak sortu ditugu ere. Beraz, emaitza positiboa edo negatiboa izan daiteke teknologia berri horren erabileraren arabera.

Pixka bat hurbilduz, adimen artifiziala aztertuz… teknologia berri honek idazleen desagerpena ekarriko al du gure lanbidean? Nik ezetz uste dut. Zalantzarik gabe, tresna berri bat izango da, ideiak planteatzeko, ideiak garatzeko, etab. Baina ziur nago autore batek kontatuko duenari buruz duen ikuspuntua ez dela erreplikagarria, ordezkaezina baizik. Gainera, adimen artifizialak funtziona dezan, pertsona batek programa elikatu behar du, sortu nahi dena definitzen duten parametroak sartuz. Behin emaitza lortuta, ohikoena gure itxaropenak ez asetzea da, eta, beraz, itemak doitzen joan beharko dugu hura leuntzeko, behar beste aldiz, erantzun sinesgarri bat lortu arte, bilatutakotik gertu dagoena. Eta, hala ere, gero azken leuntzea, azken zuzenketa joko du idazle-sortzaileak. Prozesu horrek, zalantzarik gabe, pertsona bat behar du gauzatzeko: lortu nahi duena bere buruan ikusarazten duena hain zuzen ere.

Nire kasuan, adibide bat lehengo pertsonan jartzeagatik, adimen artifizialeko programak erabili ditut argumentu posibleen ideiak sortzeko, edo, bestela, landu nahi dudala argi dudanean, testuaren lehenengo zirriborroa idazteko. Batzuetan emaitzak ez dute ezertarako balio; beste batzuetan, berriz, ideiak eta ikuspegi berriak ematen dizkizute, landu nahi duzuna aberastuz. Hori bai, programak sortutako zerbaitek merezi duen kasu guztietan, gero idazkiak aldatu eta doitzen ditut. Izan ere, esan dudan bezala, uste dut pertsonak bakarrik sor dezakeela existitzen denaz bestelako zerbait.
Igogailua agertzeak eskailerak desagertzea ekarri al zuen? Photoshop izan al zen argazkilaritzaren amaiera lanbide gisa? Liburu elektronikoak paperezko liburura desagerrarazi al du? Nire ustez, esan dudan bezala, aurrerapenak alternatibak, arriskuak edo aukerak dira, tresna horien erabileraren arabera, besterik ez.