Hazparne, (1921-2017). Uztaritzen eta Baionan egin zituen lehen ikasketak. Erroman amaitu zuen Teologia eta Parisen Filosofia. Teologian eta Euskal Ikasketetan doktorea da. 1950. hamarkadan Euskaldun Gazteria gazte-erakundearen buru izan zen. Parisko Euskal Etxearen sortzaile eta Hazparnen Langintza Eskola sortu eta zuzendu zuen. Irakaslea izan da, Euskal Herriko Unibertsitatean (EHU-UPV) besteak beste, eta UEUren sortzaileetakoa izan zen. Ipar Euskal Herriko literatura aztertu eta ezagutarazi du; itzulpenak ere egin ditu. Euskaltzain urgazle (1950) eta euskaltzain oso (1985) izendatu zuten, eta EIZIEko ohorezko kide  eta EIEkoa ere bai(1996). Aintzina, Gazte Herria, Etchea eta Euskaldunon Egunkarian idatzi du. Jean Etxepare Mirikuaren euskal lanak (1984-1988) eta Piarres Larzabalen idazlanak (1991) hainbat liburukitan bildu eta argitaratu ditu. Xarritonenak dira, halaber: Euskaldunak (1943); Le droite des peuples à leur identité (1979), doktore tesia; R. M. Azkue eta P. Broussain elkarri-idazketa (1986); Jose Mendiague. Haren bizia eta kantuak (1992); edota De re publica edo politikaz (Elkar, 2003), besteak beste.