Azpeitia, 1977.

Irakaskuntza munduan aritua, psikomotrizista bezala diardut gaur egun. Ipuin kontalaria pasioz, eta ipuinak idazteko abenturan nabil azken aldian. Bizitzak, heriotzaren gaia lantzeko aukera eman dit, aurrena modu pertsonalean eta ondoren, sormen aldetik. Proiektu zabal baten lanketan nabil egun. Heriotza eta dolua haurrengan alde batetik, ipuin kontaketa saioak bestetik eta barreterapia azkenik. "Negarra eta parra, elkarren beharra", esaten zuen nire osaba zenak. Ez zuen arrazoi faltarik.