Beti, txiki-txikitatik, aitaren pasadizoak zur eta lur aditzen nituenetik, gustuko izan dut istorioak asmatu eta kontatzea. Etxekoak izan ziren nire lehen sparringak. Geroztik, askotan erraza izan ez den arren, nire barruko behar horri eutsirik, nola edo hala moldatu naiz begi-zabalik amets egiten jarraitzeko eta amets horiek paper gainean idatziz jartzeko. Euskaraz zein gazteleraz idazten dut. Nire bihotzean primeran bizi dira elkarrekin hizkuntza hauek. Altu eta urruti eta libre hegal egiten laguntzen didaten hegoak ditut biak. Heldu zein haurrentzat idazten dut ere. Edadetuentzat idatzi ditudan eleberriak (El Agote, El Cálido Julio del Treinta y Seis, Nocturno eta El Último Arpón) geure herriko Historiarekin lotutako kontakizunak dira gehien bat. Umeei zuzendutakoak (Nerbioiko Piratak, Urrezko Orrazia eta Karlisten Altxorra), ordea, nire barruan bizirik dirauen haur ameslariari ematen diote ahotsa. Bi itsaso hauek nabigatzen jarraitu nahi dut, libre eta apal, zerumugaren atzean zabaltzen diren uharte zoragarrietara noizbait iristeko esperantzaz.

Idatzitako azkeneko eleberriak hauek dira:

Txopo, Ibaizabal, 2016.

Nerbioi Zinemako Sekretua, Elkar, 2018

Antipodak, Ibaizabal, 2021